Mooie momentjes

Afgelopen weekend was weer eens een top weekend vol met vrienden en feestjes! Als exchange student zijn de weekenden toch uiteindelijk wel de dagen waar je het meest naar toe leeft aangezien op school nog weinig te doen valt.

Mijn top weekend begon op vrijdag middag toen ik weer eens in Rosania's salon zat en mijn haar en nagels weer werden gedaan. Al die dingen ik kan er niet genoeg van krijgen vind dat zo leuk!
Na drie uur in de salon te hebben gezetten heb ik vervolgens twee uur lang gedaan over m'n make-up en het aankleden. Vrij sloom dus maar op zich wel lekker af en toe wat tijd voor jezelf. Wat muziek luisteren en nadenken over wat je hier eigenlijk allemaal doet. Want dit klinkt misschien gek maar je blijft soms in een soort trans van wat doe ik hier eigenlijk maar op een goede manier. Het is moeilijk uit te leggen, het is zo'n apart gevoel wat je beleeft. Ik sta voor het eerst in m'n leven vanaf de zijlijn naar m'n leven te kijken. Niet mijn echte leven maar hoe het had kunnen of moeten zijn. Ik zie foto's heb contact met vrienden en familie en zoveel dingen die zij mij vertellen komen me zo bekend voor. "Ik zit nu in de bios", of "ja, ik ga leren in de Oba" bij dat soort opmerkingen schieten me gelijk tien andere herinneringen te binnen. Het is apart en bijzonder te gelijk om er even een keer niet in te zitten en je vrij te voelen om alles te kunnen doen wat normaal nooit had gekund omdat je andere verplichtingen had.

Ook besef ik elke dag hoe mooi Amsterdam eigenlijk wel niet is en dat ik besef hoeveel de mensen daar voor me betekenen. Ik voel me gelukkig en denk alleen maar, ik ben blij hier te zijn en te kunnen genieten en straks al die positieve gevoelens met jullie te kunnen delen en ook vooral die positiviteit door te zetten in mijn verdere leven. Echt hier besef ik dat we veel liever voor elkaar kunnen zijn. En af en toe even iemand helpen is heus niet te veel gevraagd. Nu weet ik ook dat ik op m'n fiets onderweg naar school om 7 uur 's ochtends in het donker in half januari ook niet te genieten was, en nu in het zonnige vrolijke Brazilië zit maar toch kunnen we er maar het beste van maken.

Dan nu verder over afgelopen vrijdag, een echt samba avond kon ik het wel noemen.. Zoals ik jullie al eerder had verteld zijn er drie "grote" clubs in Ararguari. Alleen deze vrijdag was er in geen van de drie echt iets te doen op een drankje na. Dus gingen we al snel voor deze samba bar een vrij klein maar heel charmant kroeg achtig iets. we liepen binnen en gelijk zat daar een band met 8 Afrikaanse Brazilianen met instrumenten voor de samba veel kleine gitaren en djembe's zag ik. Het was geweldig we gingen naar het balkon waar we wat drankjes bestelde en onze eigen dansvloer creëerde. Ik was met een vriendin en twee goede vrienden. En natuurlijk alle drie weer geweldige samba dansers waarnaast ik beetje wegviel haha. Maar ik vind dat ik na een jaar hem moet kunnen dansen dus oefening baart kunst en na een kwartier had ik mijn hakken uitgetrokken en stond ik de pasjes zo goed mogelijk na te doen. Uiteindelijk maakt het ook allemaal niet zo veel uit zolang je maar vrolijk bent en geniet vind iedereen het al helemaal leuk. De samba bar ligt aan een plein met een kerk. Beetje dat Italiaanse gevoel kreeg je erbij zeker zo 's avonds als het nog warm is. Omdat er die avond niet veel te doen was qua clubs kwamen allemaal "jongeren" bij dat plein bij elkaar met auto's en muziek echt heel leuk! Aan het eind van de avond zijn we dan nog wachten op onze taxi nog even op het plein gaan zitten om sterren te kijken. Super leuk om de avond zo af te ronden, om je heen hier en daar wat afdruipende mensen en ook zo werd het plein steeds rustiger met de tijd. Na een half uur was onze taxi daar en reden we door het nachtleven van Araguari onderweg naar m'n bed.

Ik lag die zaterdagochtend om half tien in m'n bed met een vage herinnering in m'n hoofd dat Rosania me vroeg mee te gaan naar een lunch op een boerderij die dag. Met alle respect, iets waar je dus geen zin in hebt na een nacht lang samba dansen en vooral met het idee dat je erachter komt dat ze het had over "ik maak je tien uur wakker". Ik probeerde mezelf voor te houden dat ik dit had gedroomd maar, na een half uur werd dan toch op de deur geklopt. Een teken dat ik inmiddels haat, het zelfde gevoel wat je haat als je, je wekker hoort afgaan. Vooral door de weeks elke ochtend om 6 uur die twee klopjes op de deur is zo een verstoring van een mooie droom.
Maar goed terug naar zaterdag ochtend 6 uur waar ik een vage "sim" uitkraamde en me hoofd in m'n kussen verstopte. Na een douche en een broodje gingen naar de fazenda (boerderij). De snelweg ken ik hier inmiddels al een beetje maar na 20 minuten gingen we de snelweg af en kwamen we op een knal oranje boeren weg met aan alle kante prachtige plaatjes. Overal was platteland. Nu woon ik eigenlijk ook wel een beetje in een boerendorpje maar toch had ik dit nog niet gezien. Koeken die je van de weg moest toeteren en ongelofelijk veel hobbels en heuvels in de weg. Aangekomen kwam ik echt bij een Braziliaanse churrasco (barbecue) terecht. Een hele mooie achtertuin vol met vruchtenbomen, met tafels voor de oudere en jongeren en op de achtergrond wat kinderen in een kapot zwembadje met een brandweerkraan in de weer. Het was die dag 35 graden en zelfs onder een mooie sinaasappelboom was het niet uit te houden. Ik kwam een meisje tegen waar ik een paar weken eerder mee was uit gegaan en de klik was er dan ook gelijk weer we zaten samen te kletsen en iedereen was natuurlijk weer geïnteresseerd in Nederland en alles eromheen. Ook word continue gevraagd of ik Nederlands wil praten wat ik dan vervolgens doe en na drie woorden komt er een "NAAAAHAA, prontoo, pronto, muito dificil!!". Ook de opmerking dat Nederlands als Engels klinkt hoor ik vaak langskomen, dat te horen van de Duitsers verbaasde me nog het meest. Na heerlijk vlees en veel countryside feelings kwam een, echte cowboy kan ik hem wel noemen, met het idee naar een rivier te gaan om te zwemmen. Bij een rivier denk je al gauw aan een soort romantisch plekje in een bos of zo. Vooral toen hij uitlegde dat er nu niet veel water was dacht ik aan een soort zielig stroompje water. Nou toen ik aan kwam dacht ik meer aan het IJsselmeer dan aan een schattige rivier haha.
De weg ernaar toe was eigenlijk een van de mooiste ervaring van die dag. Een van de jongens had een Jeep met een open achterbak waar iedereen in werd gedumpt, letterlijk! Met een zwetende, hijgende hond in je nek. Dat je echt denk van 'omg gadverdamme' en probeert te lachen maar je je gewoon schaamt omdat je weet dat je lach zo nep is en je echt het ergste meisje meisje ooit voelt. Dus inplaats van kwijl druppels uit zijn mond op te vangen veranderde ik mijn positie en ging staan als een soort safari chick met m'n haar in de wind!
Wauw, ik kan niets anders zeggen zo gaaf en zo mooi. Ik voelde me even als op safari in Zuid-Afrika. Precies zo'n gebied had het kunnen zijn waar elk moment leeuwen en olifanten tevoorschijn hadden kunnen komen. En dan je ogen dicht doen en je zo vrij voelen! Dat was een ultiem moment van geluk.
De jongen die reed dacht ook dat die James bond was en dacht voor de verandering wat "leuke" slip moves te maken met die auto nou ik vond het helemaal te gek en voelde me helemaal blij daar in die achterbak, beetje zielig maar het kon me allemaal niets schelen ik genoot en daar ging het me om!

Nou het "riviertje" bleek dus een gigantisch meer te zijn wat echt een geweldig mooie plek is ik keek m'n ogen uit. En vroeg dan ook waarom op een warme dag als deze wij de enige bezoekers van deze plek zijn. Hij legde me uit dat het meer gevaarlijk kan zijn qua water en daarom het niet de ideale plek is voor een strand idee of zo. Ik dacht gelijk aan Blijburg een zelf gecreëerd strand. Op deze plek hadden wij Nederlanders al lang een paar eettenten en parasollen neer gezet. Ik vond het juist zo mooi dat het niet zo druk was en alleen wij met een groep van 25 mensen en twee honden heerlijk aan het afkoelen waren! Ik had een goed gesprek met een jongen die helemaal fan is van het hele boeren leven en me legde me uit hoe je met een laso om moet gaan hij bleek ontzettend goed te zijn! en ik vertelde over jou Marieke en over Ton dat jullie zo goed zijn met paarden. En hij en zijn vriendin, een echte Pocahontas (super mooi meisje), nodigde me uit een keer paard te komen rijden. Ik ben nooit zo van de paarden maar vind het wel gaaf om op te mogen rijden.

Na een geweldige middag vol met geweldige mensen en mooie beelden zat ik onderweg naar huis en kwam mijn internet op mijn telefoon gedurende de terugrit weer te voorschijn vol met berichtjes wat ik vanavond ging doen. Ik was nog geen 20 minuten thuis of Luana, een goede vriendin, stond op de stoep om me op te halen. Super leuk de hele avond hebben we getut en tien keer onze outfits veranderd zodat we na drie uur als beauty's naar buiten konden en we de hele avond heerlijk hebben gedanst! We gingen naar Deck57 een club die sinds twee weken weer open is en voor veel mensen helemaal het einde. We kwamen gemakkelijk binnen met z'n vieren en het is me opgevallen dat het uitgaansleven andere regels kent dan in Nederland. Bijvoorbeeld de manier van betalen je komt binnen krijgt een pasje moet je telefoon nummer opgeven en je bent binnen doet je ding en aan het eind van de avond betaal je met dat pasje en daar staat op wat je hebt gedronken en je entree. Best handig loop je niet continue met losse muntjes of dingen.
Ik had een top avond en zag weer veel bekende gezichten heel erg leuk!