Heftig maar goed

Okee, exchange is heftig! Toen van te voren iedereen tegen me zei dat je jezelf gaat ontdekken, en jezelf zo erg gaat tegen komen geloofde ik het allemaal maar voor de helft. 'Ja, ja ik weet heus wel hoe ik in elkaar zit hoor' is wat ik dacht. En nu, na drie maanden in Brazilië besef ik maar al te goed dat ik nog maar zo weinig over mezelf weet.

Op dit moment ontdek ik meer over mezelf dan ooit te voren. Ik zie dingen die positief zijn, zoals dat ik meer zelfvertrouwen krijg en vaker voor mezelf durf te kiezen, durf te zeggen wat ik vind en durf te doen wat ik leuk vind. Ik ben altijd de gene geweest die continue nadacht over wat iemand er van zou vinden, wat mijn vriendinnen ervan zouden denken en ik wil dat niet meer. Natuurlijk moet je goed nadenken over bepaalde dingen en kan je niet zomaar alles doen wat je wilt maar, ik voel me vrij alsof niets me kan tegen houden en dat gevoel is zo ultiem! Tegelijker tijd geeft het zoveel twijfels; Wat doe ik allemaal? Ga ik niet te ver? Ga je niet te diep? en spoken toch de vragen door mijn hoofd wat mensen wel niet van me denken. Araguari is een erg kleine stad bijna vergelijkbaar met een dorp en dat is aan de ene kant super leuk, het feit dat je in je straat al drie mensen tegenkomt die je kent maar dat betekend tegelijkertijd dat als je die dag op dat feest een raar dansje doet, ik zeg maar wat, je het gespreksonderwerp van de komende week bent en als 'blonde' Nederlandse met blauwe ogen val je natuurlijk gelijk op. Op die momenten wil ik soms verdwijnen en denk ik 'Joeke stop'. En toch wil ik niet stoppen ik wil me niet meer zorgen hoeven maken over wat mensen zogenaamd hebben gezien ik wil genieten en plezier maken.

Dit hele proces laat me dan soms dan ook in huilen uitbarsten. Dingen die je altijd hebt proberen te verbergen, met zelf bedachte excuses hebt proberen te vermijden en je nu opeens zo erg confronteren.
In Nederland gingen mijn zorgen uit naar school, werk dagelijkse dingen. Maar aangezien werken niet mag en school op het moment voor mij weinig voorstelt, heb ik alle ruimte en tijd om niet alleen de wereld maar ook mezelf te ontdekken en dat is soms zo verdomde moeilijk.
Ik word geconfronteerd met mezelf en dat is af en toe best pijnlijk, zien dat je al die tijd zoveel meer uit dingen had kunnen halen, interessante vriendschappen hebt laten gaan omdat ik het domweg niet aan durfde andere dingen te laten gaan. Of mensen die zo belangrijk voor je zijn niet alle liefde hebt geven die ze verdienen.
Ik hou van mijn leven in Nederland; mijn familie, vrienden, sport, school maar, als je voor het eerst in je leven aan de zijlijn toe kijkt hoe de dingen nou eigenlijk werkelijk gaan zie ik ook heel goed in dat ik dingen wil veranderen, dingen anders wil doen.
Ik wil positiever zijn, ik merk dat dat het leven zoveel mooier en makkelijker maakt als je de dag begint met een glimlach. Ik wil iets bereiken met mijn leven, Ik heb gemerkt dat ik een doorzetter ben dat heb ik denk ik het meest van mijn moeder een vechter dat ben ik denk ik wel. Ik wil vechten voor mijn dromen, wensen, carrières, liefde, reizen, doelen, vriendschappen. Ik wil er voor gaan!

Op dit moment is het een belangrijke periode voor mijn moeder en haar carrière. Haar documentaire (Leven de Klederdracht) is in volle gang met premières, publiciteit, interviews en ga maar door. Ze houd me goed op de hoogte via mailtjes en ook in onze familie Whatsapp groep krijg ik continue vrolijke foto's toegestuurd. Mama je straalt op elke foto weer en ik ben nog nooit zo trots geweest vooral omdat je er zo hard voor hebt gevochten en ik het gewoon ontzettend knap van je vind!
Ik word gelukkig als ik jullie zo zie, zo aan het genieten van al dat succes en genot! Dat helpt me af en toe ontzettend als ik er door heen zit.

Jullie zijn een voorbeeld voor mij, als ik jullie zo zie is het bijna inspirerend. Jullie omgeving met vrienden die jullie wat bieden en jullie hun. intelligente, inspirerende, bijzondere mensen net als jullie. Ik vind jullie bijzonder pap en mam en sinds ik hier ben besef ik meer dan ooit hoeveel jullie werkelijk voor me betekenen. Op zich geld dat voor wel meer mensen, mijn lieve zusjes natuurlijk, vriendinnen, familie maar nu wil ik jullie even in het bijzonder noemen! Ik ben ontzettend trots om jullie dochter te mogen zijn!

En begrijp m niet verkeerd ik ben niet een een mindere periode, totaal niet zelfs. Dat ik af en toe in huilen uitbarst is misschien wel een opgekropte emotie ik uit om zo weer over dingen heen te komen. Ik geniet in volle gang alleen is jezelf ontdekken niet alleen maar leuk dat merk ik wel. Op dit moment gebeurt er zoveel in mijn leven. Soms sta ik even stil en bedenk ik voor mezelf waar leef ik nou eigenlijk. Mijn gedachte is soms een uurtje in Nederland en vijf minuten later praat je Portugees met je trainer in de sportschool omringt door lieve vriendinnen die het aankomende weekend door bespreken. Sommige dagen laat ik dan ook volledig over me heen komen en haal ik diep adem en probeer me gewoon te laten leiden door wat er gebeurd. Ik vind het soms heerlijk om dagelijkse verhalen van vriendinnen in Nederland aan te horen over hun liefdesleven tot hun dagelijkse kwaaltjes. En soms wil ik even niets het liefst alleen mijn telefoon gebruiken om met mijn vriendinnen hier te appen en te vragen hoe laat we afspreken voor een ijsje.
Mijn vriendinnen zijn dan ook geweldig hier. Volwassen, zelfstandig maar soms ook zo ontzettend jong en vrij! Ik denk soms vaak aan de Rotary bijeenkomsten in Nederland waar elke mogelijkheid tot diepte punten werden besproken, welke dingen je absoluut niet moet accepteren en je moet uitkijken wie je vrienden zijn. Op zich heel fijn want nu valt alles 100 procent mee. Ik ken genoeg mensen die ik kan opbellen voor een leuke avond maar als het er echt op aan komt heb ik drie vriendinnen waar ik terecht kan als ik gewoon onder de dekens wil huilen en in slaapvallen en dat is zo fijn!
Dit zijn meiden die je nodig hebt in je leven, ze zijn geweldig, eigenzinnig, bijzonder, vrij, ontzettend eerlijk en af en toe streng maar dat heb ik nodig en ze leren me dingen net zoals ik hun dingen leer!