verslag van afgelopen daagjes

Ik zal beginnen bij de sweet 15 van afgelopen vrijdag. Een feest wat ik nog nooit had gezien. Ik weet niet of het nog steeds bestaat maar, ik heb altijd 'my sweet 16' op mtv gekeken, nou dit was er een hoor! alles was tot in de kleinste details regelt van diamantjes op servetjes tot overdreven modellen foto's van de jarige aan de muur en elk meisje zag er prachtig uit en had haar mooiste jurk uit de kast gehaald. Ik zelf had die hele middag dan ook bij de kapper gezetten en m'n nagels laten doen. Heel leuk dat al die Braziliaanse vrouwen zo enthousiast zijn over beauty ook ook mijn gast moeder kan zich nu volledig uitleven met een 'dochter'.
Op het feest zelf kwam ik jammer genoeg weinig bekende tegen, maar het Duitse exchange meisje, Pia, was er wel. Ik vind het lastig met haar en krijg weinig contact als ik het probeer. Ze is net 16 en ik begrijp dat het voor haar tuurlijk lastig is ik bedoel ze is van m'n zusjes leeftijd maar toch heb ik in deze korte tijd al wel geleerd om open te staan voor nieuwe dingen, het is nou eenmaal een andere cultuur. Ik wil hier overigens niet mee zeggen dat je dingen moet doen die je niet wil maar overal nee opzeggen en op een groot feest in Brazilië aangeven dat je het niet leuk vind om te dansen dan denk ik toch van 'meid geef het een kans'. Maar goed ik heb het voor elkaar gekregen haar op de dansvloer te krijgen en zelf een hele leuke avond gehad!

Een dag later de hele week lang verheugde Matheus en ik zich op deze dag want die avond zoude we naar Mirage gaan. Een van de drie "helemaal te gekke clubs" in Araguari. Maar die zelfde middag lag ik dood op van de avond daarvoor te slapen toen Matheus m'n kamer binnen stormde en me vertelde dat Carlos, Matheus vader, een motor ongeluk heeft gehad tijdens het rijden. Hij was flauwgevallen onder het rijden, ik schrok me rot en ook Matheus was volledig in schok. Carlos lag in het ziekenhuis maar heeft gelukkig niets ergs als dingen gebroken wel last van z'n rug. Matheus zag het even niet meer zitten en voor hem was Mirage die avond dan ook geen optie. Iets wat ik heel jammer vond want het was voor een deel zijn afscheid die avond aangezien Matheus 11 september naar Mexico vliegt zou dit een van de laatste zaterdagen met z'n alle zijn... We kregen al snel te horen dat er niets ergs was met Carlos en hij al gauw naar huis mocht maar nog steeds kon ik hem niet overhalen om die avond mee te gaan. Iets wat ik heel jammer vond want in de afgelopen dagen heb ik met Matheus echt een goede band opgebouwd en voelt het echt als een goede broer die ik kan vertrouwen en ook hij roept continue: " MAA SISTEEER". Een tijd lang heb ik gedacht dat hij gay was maar toen we op een avond met een groep meiden en Matheus pasta aan het eten waren en Matheus dood leuk zei dat het meisje naast hem zijn ex was zat ik echt van 'oke wat is dit'. Iedereen is hier, onder onze leeftijd, vrij open je zegt het woord lesbie en gelijk komt iemand uit de kast, blijkt je beste vriendin biseksueel en heeft de gay friend exen als Armani modellen.

Uiteindelijk hebben ik en een vriendin, Luana, Matheus toch kunnen overhalen! Mirage is niet te vergelijken met Amsterdam maar de mensen maakte al veel goed! zoals ik al vaker heb gezegd iedereen kan zo goed dansen en vooral iedereen danst mee! Heel leuk om weer allemaal bekende gezichten te zien van onder andere de poolparty, school en de avond ervoor. meteen weer met iedereen gedanst en weer leuke mensen ontmoet. M'n gayfriend stond like always als een gek "all the single ladies" naast me te dansen omg i love him! En ook ik danste even goed mee hahaha

Naast al de geweldige feestjes en lieve mensen merk ik soms toch wel wat dingen waar ik tegen aan loop. bijvoorbeeld in Nederland was ik heel erg onafhankelijk, deed lekker m'n ding, stapte gewoon zelf op de fiets als ik iets nodig had en hoefde me niet voor elke stap te verantwoorden. In deze dagen is dat dus volledig veranderd ik ben nooit alleen! Op school zeg ik tegen m'n klasgenoot dat ik naar de wc ga en gelijk staan vijf meiden op omdat je ook naar het toilet moeten. Ik word elke ochtend naar school gebracht en keurig door vriendinnen weer afgezet. En begrijp me niet verkeerd wil echt niet ondankbaar overkomen want wat deze mensen voor me over hebben is ongelofelijk lief en ze doen het natuurlijk omdat ze om me geven maar soms wordt ik gek en moet ik effe tijd voor mezelf. ik ben hier nu ongeveer tien dagen en het enige momenten dat ik alleen ben geweest was in de badkamer en m'n eigen kamer. Er gebeurt in een keer zoveel, zoveel indrukken, zoveel nieuwe mensen die allemaal het zelfde vragen en me allemaal willen ontmoeten dat ik soms echt zo moe ben en heel even op m'n computer wil al is het maar twee uurtjes. Ik heb dit tegen een vriendin gezegd en zij vertelde me dat het nu in het begin zo is en je na een tijdje heus wel in je eentje naar school kan (ik heb het dus over afstanden van 400 m die ik niet zelf mag afleggen om drie uur 's middags). Ik vind het soms best lastig want ik geniet optimaal en heb het zo erg naar m'n zin maar ben af en toe uitgeput en die mensen hebben zoveel voor je over dat je niet ondankbaar wil zijn en ook zelf graag mee wil doen maar je niet volledig kan uiten. Misschien ligt het aan de eerste dagen en moet ik soms gewoon wennen aan nieuwe dingen in deze cultuur. Het altijd samen zijn altijd een open deur, altijd visite en vooral niemand die het vervelend vind alleen ik ben soms de gene die er anders overdenkt want ik heb nog nooit op deze manier geleefd en ik moet me aanpassen.
Ook het niet Portugees kunnen spreken wordt steeds frustrerender
zeker nu Matheus' vertrek nadert en ik communiceer via google translate met m'n moeder over de stomste dingen als eten. Morgen begint gelukkig m'n Portugese les want begon zelf al maar wat oefeningen in de les met meiden uit m'n klas. Ook zij vinden het geweldig als ik iets in het Nederlands zeg en heb ze zo ver gekregen om ze "hoe gaat het?" aan te leren, Dit klinkt als volgt: "oe haat et?" De Hollandse 'G' is echt hogere wiskunde voor de Brazilianen. En ook het engels hier is echt een grap ik denk dat 20 procent van de bevolking Engels spreekt en vrij slecht. Maar ik kan veel klagen, uiteindelijk moet ik me aanpassen en dat ga ik ook doen, ben ik aan het doen!

Gister ging ik voor de tweede keer naar de kerk en dit keer verstond ik ook geen woord maar blijf het ergens wel interessant vinden hoe het er aan toe gaat. Twee uur zitten luisteren naar iets wat je niet begrijpt is best lang maar doe het ergens ook voor Matheus hij is zo heilig van dit geloof overtuigd en vindt het dan heel leuk als ik mee luister en mee ga. Of ik elke zondag daar te vinden zal zijn vraag ik me af aangezien ik volgens mij niet altijd aan alle eisen van dit geloof voldoe maar we blijven in Brazilië en aan de kleding van de mede gelovige voldoet heel streng gezien niemand aan het protestantse geloof zoals ik dat ken in Nederland te zien en aan de vol geblondeerde dames, getatoeëerde mannen, hoge naald hakken, strakke jurkjes en mannen die tijdens de dienst aan de billen zitten van hun vriendin.
tijdens de dienst van gister was er een te lief jongetje van een jaar of 2/3 die door de kerk dwaalde met een grote zak chips en bij elke stoel stopte om iedereen een chipje te geven, te schattig!

Vandaag begon op school de toets week en ook ik heb Portugese toetsen gemaakt mensen. Vandaag was geschiedenis, aardrijkskunde en wiskunde. Aangezien ik in Nederland wel redelijk goed was in geschiedenis dacht ik 'I got this' toen ik hoorde dat het over de geschiedenis van Brazilië ging (het enige continent waar ik dus zeg maar niets van weet na al dat bikkelen voor m'n examen -.-) dacht ik 'oke laat maar'. Ik heb in Nederlands geschreven omdat m'n vriendinnen dat leuk vonden en eindigde elke toets met 'tchau obrigada!' Bij wiskunde gaf ik ook al vrij snel de moet op toen het verhaaltjes sommen bleken te zijn.. en ik uit de hele lam tekst alleen de getallen begreep.

Ik ben net terug van de academia (de sportschool) heb me aangemeld voor een abonnement en het was heel leuk. In Nederland bestond mijn uurtje in de sportschool uit een half uur rennen en de rest doorbrengen in de kleedkamer of gewoon niets doen. Hier is een heel aangepast schema en doet elk meisje echt een work out alsof het een man is. Ik kijk m'n ogen uit maar kan nog veel leren als ik naar hun lichaam kijk. Heel leuk omdat het zo warm is in Brazilië was vandaag de spinning les buiten tussen twee auto wegen in stonden 30 spinfietsen klaar voor gebruik, met dreunende muziek op de achtergrond en een trainer die aangeeft wat de volgende stap is zaten ik en m'n vriendinnen al gauw in de Braziliaanse avondzon fanatiek te sporten. Moest nog aan je denken pap was best pittig maar leuk!
Ik ben inmiddels gesloopt en kan niet wachten om te slapen. Tchauu